Wiele osób, które słyszą pojęcie dom pomocy społecznej, praktycznie od razu widzą w wyobraźni nieprzyjemną placówkę i niemiły personel niechętnie zajmujący się pacjentami. Być może kiedyś tak było, ale na szczęście dziś w tego typu miejscach usługi bytowe świadczone są na poziomie obowiązującego standardu.
Sprawowanie opieki nad osobą chorą lub niepełnosprawną jest strasznie wymagającym zadaniem. Zwłaszcza potrzebuje pomocy nawet przy najprostszych czynnościach niezbędnych codziennym życiu. Choć decyzja o oddaniu bliskiej osoby do domu pomocy społecznej z całą pewnością jest bardzo trudna do podjęcia, to jednak warto ją rozważyć. Dlaczego? Tego można dowiedzieć się poniżej!
Czym właściwie jest dom pomocy społecznej?
Dom pomocy społecznej to placówka, w której mogą zamieszkać osoby, które wymagają całodobowej opieki i wsparcia ze względu na swój wiek, niepełnosprawność lub chorobę. Z reguły są to ludzie, którzy nie są w stanie samodzielnie funkcjonować, a zapewnienie w innej formie usług opiekuńczych jest niemożliwe. Najczęściej o miejsce w domu pomocy społecznej wnioskują bliscy przyszłego beneficjenta, kiedy sami nie mogą się nim zająć.
Domy pomocy społecznej – rodzaje
Domy pomocy społecznej przeznaczone są dla osób z konkretnymi schorzeniami i cechami dla nich charakterystycznymi. Dzięki temu placówka może zapewnić im niezbędną pomoc i należytą opiekę. Dlatego też wyróżnia się następujące rodzaje domów pomocy społecznej:
- Dla osób zmagających się z problemem alkoholowym.
- Da dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie.
- Dla osób przewlekle somatycznie chorych.
- Dla osób niepełnosprawnych fizycznie.
- Dla osób przewlekle psychicznie chorych.
- Dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie.
- Dla osób w podeszłym wieku.
Decyzja o umieszczeniu beneficjenta w domu pomocy społecznej
Osoba, która chce umieścić inną w domu pomocy społecznej, na początku powinna zgłosić się do Ośrodka Pomocy Społecznej, czyli MOPS-u, GOPS-u lub MGOPS-u zgodnego z jej miejscem zamieszkania i złożyć odpowiedni wniosek. W kolejnym kroku pracownik socjalny zobowiązany jest udać się na wizytę do domu klienta i przeprowadzić wywiad środowiskowy.
W trakcie rozmowy z członkami rodziny (czasami też sąsiadami) pracownik pomocy społecznej musi uzyskać jak najwięcej informacji dotyczących sytuacji mieszkaniowej, rodzinnej i zdrowotnej potencjalnego beneficjenta. Nie bez znaczenia są też łączne dochody rodziny oraz ich miesięczne wydatki, ponieważ pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny.
Jak przebiega procedura przyjęcia beneficjenta do domu pomocy społecznej?
Jak wspomniano powyżej, procedura przyjęcia do domu pomocy społecznej rozpoczyna się od złożenia wniosku oraz przeprowadzenia wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego. Jego wizyta jest ostatnim momentem na przedłożenie niezbędnych dokumentów. Należą do nich:
- Dokument potwierdzający tożsamość wnioskodawcy.
- Zaświadczenie lekarskie potwierdzające konieczność całodobowej opieki i brak przymusowości przebywania w szpitalu. W przypadku osób chorych psychicznie zaświadczenie musi wystawić psychiatra. Natomiast dla osób z niepełnosprawnych intelektualne – psycholog.
- Zaświadczenie potwierdzające posiadany dochód osoby, która ma zostać beneficjentem domu pomocy społecznej. Są one niezbędne, jeśli w przyszłości będą składane wnioski o dofinansowanie kosztów pobytu wypłacane przez organ gminy właściwej.
- Oświadczenie złożone na piśmie o niemożności zapewnienia usług opiekuńczych przez rodzinę lub gminę.
- Oświadczenie złożone na piśmie przez osoby najbliższe tj. małżonka i zstępnych zobowiązujące do wnoszenia opłaty. W przypadku osoby małoletniej reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego należy przedłożyć oświadczenie o jej dochodach.
- Oświadczenie złożone na piśmie wyrażające wolę o umieszczeniu w domu pomocy społecznej oraz zgoda na ponoszenie wszelkich kosztów związanych z pobytem.
- Zaświadczenie dotyczące praw przysługujących kombatantom, niektórym ofiarom represji wojennych i okresu powojennego.
- Inne dokumenty, które wskazał pracownik socjalny.
Umieszczenie beneficjenta w domu pomocy społecznej
Kiedy pracownik socjalny będzie posiadał wszelkie niezbędne dokumenty i przeprowadził wywiad środowiskowy, to w następnej kolejności musi podjąć decyzję, czy dana osoba rzeczywiście powinna zamieszkać w domu pomocy społecznej. Niezależnie od tego, czy rozpatrzy wniosek negatywnie, czy też pozytywnie, to dokument musi zostać przedłożony przed kierownikiem ośrodka pomocy społecznej lub dyrektorem. Po złożeniu podpisu wniosek ponownie trafia do osoby, która go złożyła. Dom pomocy społecznej powinien wydać ostateczną decyzję w okresie nie dłuższym niż 30 dni od złożenia wniosku. W przypadku odpowiedzi negatywnej zainteresowani mają 14 dni złożenie odwołania.
Natomiast gdy decyzja będzie pozytywna, to władze gminy muszą podpisać umowę z konkretnym domem pomocy społecznej i ustalają wysokość opłat, które gmina poniesie za pobyt beneficjenta. Ostatnim krokiem jest przejęcie osoby, która ma zamieszkać w DPS.
Domy pomocy społecznej – prywatne czy państwowe?
Obecnie osoby zainteresowane mają możliwość wyboru, między prywatnym a publicznym domem pomocy społecznej. Nie można zaprzeczać, że te prowadzone przez osoby fizyczne lub instytucje prywatne mogą pochwalić się większym standardem usług. Jednak jednocześnie są one związane z wyższymi kosztami za pobyt, które najczęściej wypłacane są w całości z pieniędzy rodziny. Tylko w nielicznych przypadkach możliwe jest dofinansowanie z gminy i najczęściej dotyczy osób, które nie mają wystarczającej ilości środków na pokrycie pobytu, nie mają rodziny bądź nie mogą się nimi zająć. Podstawą do dofinansowania musi być też warunek niemożności umieszczenia w publicznym domu pomocy społecznej.
Ogromnym plusem placówek prywatnych jest to, że mieszkaniec domu ma więcej przestrzeni dla siebie, wygodne meble, a zwłaszcza łóżko rehabilitacyjne podobne do tych, które można znaleźć na stronie https://beck-orto.pl/.
Bardzo często prywatny dom pomocy społecznej znajduje się w okolicy terenów zielonych, gdzie mogą udać się na spacer z opiekunem i zaczerpnąć świeżego powietrza.
Co więcej, w tego typu placówkach obowiązują takie same zasady, jak w przypadku publicznych domów pomocy społecznej. Beneficjenci muszą mieć zapewnioną całodobową opiekę, godne warunki do życia i leczenia oraz kontakt z najbliższą rodziną.